Sinds het koninginnedag weekend wonen we dus in Made en het bevalt goed. Het huis is heerlijk ruim en de meest gehoorde zin in het huis tot nog toe is.... schat, waar ben je?
We zijn erg blij mee het eindresultaat en we voelen ons dan ook enorm bevoorrecht dat we dit hebben kunnen realiseren. Waarbij we erg dankbaar zijn voor de eindeloze hulp, advies en ondersteuning van in de eerste plaats mijn vader Arie. Zonder hem hadden we dit nooit voor elkaar gekregen. Pap, bedankt!
Naast mijn vader hebben we veel hulp gehad van Opa, Elianne's vader Govert, Jochem en Reinier. Mannen, ook jullie bedankt voor de vele uren hulp! Uiteraard zijn er nog veel meer mensen die geholpen hebben bij allerlei werkzaamheden rondom de bouw of tijdens de verhuizing. Dit zijn er teveel om ook hier op te noemen maar ook jullie veel dank!
We krijgen heel vaak de vraag of we, terugkijkend op het hele project het ooit weer zouden doen. Het antwoord op deze vraag is volmondig ja (voor ons allebei). Er zijn zeker dingen die we een volgende keer anders zouden doen en er zijn ook momenten geweest dat het best pittig was. Maar de voldoening die het eindresultaat en misschien nog meer zelfs de weg ernaar toe hebben gegeven is onbeschrijfelijk groot. Het letterlijk van de grond af opbouwen van je eigen huis is een schitterende ervaring die we nooit hadden willen missen.
Afgelopen donderdag zijn we begonnen met de bestrating van de oprit en de rest van de tuin. Nu we er wonen kan dit wat relaxter en hoeft het niet allemaal klaar te zijn voor een bepaalde datum. Alhoewel met een eigen huis ben je volgens mij nooit helemaal klaar...
Dit was de laatste blogpost met uiteraard de foto's van het eindresultaat.
Geniet van de foto's en graag tot ziens in het mooie Made!
Groeten, Jim & Elianne
